BƏYDADAŞ CƏFƏRLİ. 2013-ün şeirlərindən
Mən
Tamahla ağlımın çəkişməsində,
Həmişə ağlıma havadaram mən.
Nəfsinə uyanlar günahkardılar,
Harda qanun vardı, orda varam mən.
Min bir hikmət vardı bir həqiqətdə,
Əsil insanlıq var səmimiyyətdə.
Bütün dostlarımla münasibətdə,
Elə özüm boyda ehtibaram mən.
Zirvələr bürünür dumana, çənə,
Dövran doğrulara olubdu tənə.
Bundan əziyyətlər çəksəm də, yenə,
Sözümdə, vədimdə düz ilqaram mən.
05.01.2013
Çıxıb
Xoş güzəranlığı yaylaqlardadı,
O yaylağın yolu yadımdan çıxıb,
Divanı başlayıb günahsızların,
Qolumun qandalı yadımdan çıxıb.
Taleyim həyatda azdırıb məni,
Çöküb yollarıma dumanı, çəni.
Təkcə əzab olar bəxtimin təni,
Sevincin sağ-solu yadımdan çıxıb.
Halallıq olurdu insan vüqarı,
Tamah üstələdi namusu, arı.
Təhnəni doldurmur əlin qabarı,
Xalqın cah-cəlalı yadımdan çıxıb.
05.01.2013
Sıxılmasın
Bir böyrü üstünə əyilən yerə,
Çiyin vermişəm ki, qoy yaxılmasın.
Dərdinin çoxunu özüm çəkirəm,
Haqdan əmanətdi, çox sıxılmasın.
Biri meşələrin hasara alır,
Biri dağlarına vəlvələ salır.
Biri ilan olub ayağın çalır,
Necə eləsin ki, bu dağılmasın.
Deyən tapılır ki, çatıbdır sonu,
Xilas edə bilmir duyanlar onu.
Bərbad hala salıb insanlar onu,
Necə görsənsin ki, pis baxılmasın.
05.01.2013
Alın yazısı
Təkcə zəmanəsi müxtəlif olur,
Ölüm hamımızın alın yazısı.
O, kəs bu dünyadan xoşbəxt köçür ki,
Həyatda qalmasın gözdə arzusu.
Dar ağacı olub indi çörək də,
O ağac qurulub milyon ürəkdə.
Qanun yetim qalan çox məmləkətdə,
İnsanların daşdan çıxır ruzusu.
Pozurlar əxlaqı tükənir həya,
Bulaqlar qarışıb bulanıq çaya.
Hər cürə çirkaba qarışıb maya,
Həyat özü olub ölüm kabusu.
05.01.2013
Eləməyək
Söz Allah payıdır, paydan pay olmaz,
Mədhə gəlməyəni mədh eləməyək!
Söz təkcə Allahdan aşağı durur,
O cür yüksəkliyə qəsd eləməyək.
İstedad Tanrıdan deyilsə, hərgah,
Şairəm söyləmək ən böyük günah.
Onun qiymətini veribdi Allah,
Dəyərdən salmağa cəhd eləməyək.
Nəsimi söz üstdə çəkildi dara,
Yenə də dönmədi, büründü ara.
Suriya bu gün də gəlibdi zara,
Tanrı qisas alır, əhd eləməyək.
05.01.2013
