ÖZBƏKİSTAN DUYĞULARI
Hələ olmamışam Özbəkistanda,
Görməmişəm ulu Səmərqəndi.
Məni Buxaraya dartır ürəyim,-
Bağrımın başına çəkir Daşkəndi.
Bir səs; “Harda qaldın, durma, gəl” deyir,
Bilmirəm kimim var mənim o yerdə.
Hər dəfə önümdə açılan kimi,
Xarəzmi gəzirəm xəritələrdə.
Alpamış dastanı dinir köksümdə,
Yenə qan yaddaşım yetir dadıma.
Bilgə Kaganımı xatırlayarkən,
Xivə də, Xaqan da düşür yadıma.
Gah sirli Sırdərya hopur ruhuma,
Gah da Amudərya axır içimdən.
Qızılqum səhrası Uçquduquyla
Uzaq keçmişlərə baxır içimdən.
Bəzən Surxandərya deyib dururam,
Bəzən Kaşqadərya durur önümdə.
Bir də görürsən ki, yal-yamacıyla
Fərqanə vadisi keçir könlümdən.
Torpağında nə sir, nə sehir varsa,
Məni ovsunlayır sanki Əndican.
Gözümün önünə gülüstanıyla,
Hərdən Kokand gəlir, hərdən Namanqan.
Xəyalın sərhədi olmaz,- deyirlər,
Dünya bir yanadı, Turan bir yana!
Bir də görürsən ki, Aral gölündən
Ruhum pərvazlandı Həzrət Sultana.
Qədim Türk tayfası, ağır eldilər,
Bizim Borçalıda Qarapapaqlar.
Adı tutulunca anıram həmən,-
Bizə də doğmadı Qaraqalpaqlar.
Özüm də bilmirəm heç necə oldu,
Başlayıb bitirdim bu səyahəti…
Bir onu duydum ki, hər addım başı,
NƏVAİ ruhudur yol göstərənim.
27 May 2020.
***
Ҳали бўлмаганман Ўзбекистонда,
Кўрмаганман улуғ Самарқандни ҳам.
Юрагим тортади Бухоро сари,
Бир чорлов келади Тошкент томондан.
Бир овоз: «Қайдасан, тезроқ кел!» дейди,
Билмайман, кимим бор ахир у ерда.
Ўнгимда жонланиб минор, қалъалар,
Хоразмни кездим хариталарда.
Тилимда Гўрўғли, Алпомиш номи,
Яна хотиралар кўнмас додимга.
Билга Хоқонимни эслаганим он,
Хива ҳам, хоқон ҳам тушар ёдимга.
Гоҳ жўшқин Сирдарё руҳим ичрадир,
Гоҳо Амударё оқар ичимдан.
Қизилқум саҳроси, Учқудуғи-ла,
Олис ўтмишларга боқар ичимдан.
Баъзан Сурхондарё кўринар, баъзан
Қашқадарё турар кўзим ўнгида.
Бир қарасам гулгун боғлари билан,
Фарғона тарафлар гуллар кўнглимда.
Тупроғингда не сир, не сеҳр бордир,
Мени чорлаяпсан мудом, Андижон.
Истагини ёриб қувончларимнинг,
Нигоҳимда унар Наманган, Қўқон.
Хаёлнинг сарҳади йўқ дерлар, биз-чун
Дунё бир тарафдир, Турон бир тараф.
Бир қарасам ахир Орол кўлидан
Руҳим учар Ҳазрат Султонга қараб.
Қадим Туркийлардир – жони, қони бир,
Бизда ҳам бор билинг, қора қалпоқлар.
Исми айтилмасдан сезаман доим –
Туғишган оғамиз Қорақалпоқлар…
Ўзим ҳам билмайман қанча бўлганин,
Саёҳат… эсласам айланар бошим.
Ватанни кезаман, шеър айтиб масрур,
Навоий руҳидир мангу йўлбошчим…
Özbəkcəyə uyğunlaşdırdı: Rəhmət Babacan
