SEVİNC YUNUSLU
***
Ötən qış ötdü şaxtalı,
Dedim… dedim ki, yaz gələ.
Unut məni, çıxım gedim,
Gedim… gedim ki, yaz gələ.
Göz yaşımdı yağan yağış,
Sevgim bəzək, sevgim naxış.
Gərək sevdiyimə bu qış,
Yetim… yetim ki, yaz gələ.
Qışdan qışı dərib bahar,
Ömrümə göndərib bahar,
Bu qışı döndərib bahar,
edim… edim ki, yaz gələ,
Gedim, gedim ki, yaz gələ.
***
Tufanli havada, boranli qısda,
Şehlənsə bilinər gülün sevinci.
Kicicik namədə, böyük ümidlə,
Necə sevindirdiz, bilin, Sevinci.
Çay dasdan süzülüb birləşsə dagla,
Qarşısı alınmaz hasarla,bagla.
Ha çarpış, ha toqquş, yolunu bagla,
Nə olsa aşarmış selin sevinci.
Bahar arzusunu nurlu urəklə,
Çatdirar hər yana xoş bir küləklə.
Dillənsə bir arzu təmiz diləklə,
Ürəkdən dasarmış dilin sevinci.
GİZLƏNMİŞƏM
Payızın kölgəsində
Qış olub gizlənmişəm.
Yarpaqlar arasında
Quş olub gizlənmişəm.
Gəlmişəm ki, qəm yeyəm,
Nə bilmişəm cəm deyəm?
Qara gözlərindəyəm,
Yaş olub gizlənmişəm.
Göz yaşıyam bulaqda,
Solmuşam bir budaqda.
Mən burdayam, bu dagda
Daş olub gizlənmişəm.
ƏTRİNİ
Göylər axıtdı gürşadı,
Göy qurşagını qurşadı.
Kim qoxladı,kim oxşadı
Qönçə güllərin ətrini?
Saraldı xəzan yarpaqlar,
Hicranı yazan yarpaqlar.
Qoxlayır ozan yarpaqlar
Sarı tellərin ətrini.
Xəzəllər sapsarı ocaq,
Bu ocağa qar yağacaq.
Qaranquşlar qaytaracaq,
Solan illərin ətrini…
