Bizim Yazı Özbəkistanın nüfuzlu “Kitab Dünyası” qəzetinin baş redaktoru, şair-tərcüməçi Xasiyyət Rüstəmin şeirlərini təqdim edir:
***
Ay zəmiyçün darıxan gecə
Yer üzünə sığmadı qadın.
Bir az qorxar günahdan gecə –
Qorxar, bəlkə, qadın gecədən.
Məhəbbət ya xəyanət, qorxu,
Saat bir ya iki, ya üçdə
Qapadı pəncərəsini –
Qismətinə nöqtə qoymaqçün.
Həyat
Başım üstü dərdli küləklər,
Yağmurlarla rəqs edər.
Sual verər qıvrılıb –
Yağmur ona dərs verər.
Başım ağlar çətirsiz,
Yenə külək təhdidi.
Sanki yağıştək cansız,
Qala bilmərəm belə!
Yaşamaqmı bu, əslində?
Biabıram gecələrə.
Həyat məni apardı –
İşıqsız gündüzlərə.
***
Yavaş-yavaş gün doğmaqda,
Yavaş-yavaş qurumaqda qan.
Ağlayır bir ağac həbsdə.
İndiyədək sökülmədi dan.
Daş divarlarda dayanmış vaxt,
Bir çeşiddir dərdin acısı.
Hey nələrsə köhnədir.
Ancaq –
yenilənir qan qoxusu.
Nodar Dumbadze
Nə lampa var, nə ulduz,
Nə açılar qapılar.
Rüzgar, yağmur, ay sözsüz –
Başqa bir göy tapdılar.
Hər günüm gecə,
Qurdlar
tamam basıb hər yanı.
Öldüm, desəm görünər
Geniş göyün bir parçası.
***
Bu günlər də keçər bir gün,
Keçər bir gün bu günlər də.
Gözlərimdə ağarmaz gecə,
Donub qalar cansız tənim.
Masamda da qalar dəftər,
Şeirlər ağlar – çox dərdlidir.
Yalnız tənim cansız dönər,
Utancaqdır, utancaqdır.
Üzüklərim kimə qalar,
Hənir alar əlim nurdan.
Ancaq onun gözlərinə
Daha gözəl görün, cismim.
İstanbul
Hündür binalar
Yollar dolu adam…
Şərq harda, qiblə hara?
(Üstümə gəlir axşam)
Köhnə İstanbulun pəncərəsində
Səni gözlərkən…
Divarda afişa –
Bir qız köksü qan…
Diz üstə oturmuş
Sənət qarşısında…
Köhnə Türkiyəni satmaqla məşğul
Sultan Əhməddəki hər dükan…
Yağmur sonrası bir hava
İbrahim Tatlısəs mahnı oxuyur.
Hər kəs bir-birinə bənzəyir, amma.
Tanışlar hamısı yox olmuş, sanki.
Qarşına düşmənin çıxa lap belə
Sənin öz dilində bir söz söyləyə.
Öncə bəyənmişdim əcnəbi dili
İndi çox qorxuram yalqız qalınca.
Sən də gəlməyirsən
Bu nə intiqam?
İstanbula çökməkdə axşam.
***
Günəş doğmadan da düşər axşam
Bağçalar da havalanmaqdadır.
Hardansa çıxar bir quzğun.
Qanadını havada yayar.
Qorxunc hakim
Əsmir rüzgar.
Səma, səma.
Sormaz bu nə əhval
Ağaclar da susmuş.
Zəifdirlər,
Kömək umarlar dilsiz halda.
Hava canını götürüb qaçar.
Yeriməyə izin verməyir
Bu gözlərim yer altındadır
Yer üstündə bir şey görməyir.
Svetayevayla baş-başa…
Marina!
Mən gecimişəm.
Səninlə vidalaşıb dünya –
Soyuq qucağına alınca torpaq
Mənim ürəyimi yaratmış Allah.
Masamın üstünə baxarsan dərdli.
Titrəyən əllərin əlim üstündə.
Nədəndir üzündə bunca yorğunluq?
Şeir yazırsanmı o dünyanda da?
Necə olacaqmış o biri dünya?
Mənə bir yolunu anlat bu sirrin.
Varmı, de, ayrılıq, ya da riyası
Heç orda hörməti varmı şairin?
(Göy üzü ahəngdən oyanırmı?)
Marina!
Həsrətdən titrəyirmi yer?
Canım,
Söylə mənə biz burada yazırıq,
Orada gerçəkdən dəyərlidirmi şeir?
Hardansa…
Enməkdə işıq.
Hardansa vahiməli bir səs.
Mənə bu dünyaya öyrəşmək çətin.
Edəkmi səmada pərvaz
Marina
Marina
Marina canım!
Başım hərlənir bu başım.
Nədənsə…
Göz yaşım, sadəcə, axar göz yaşım.
Son gün
Yox, bambaşqa olacaq o gün,
Günəş göydə parlasa belə.
Payız bağlara hücum etsə də,
Bu günlərdən fərqli olacaq.
Ölüm vardır – kəsib dilimi.
Qulaq tutacağım səsinə.
Öldüyüm gün gördüyüm günlərin
Bənzəməsin heç birisinə.
***
Nə fərqi var bu gün harda olmağın.
Ürəyimdə son ümidlər öldü.
Kaş ki, sən dilsiz olsan,
kaş ki mən də kor olsam –
Çırpınmaqda keçdi ömrüm.
Allahdan nələri soruşum yenə,
Nələri bağışlar o mənə artıq.
Dantes həyatını yaşamaqdansa,
Puşkinin ölümü rahatdır mənə.
Məhbus
Məhbəs də, qandal da geridə qaldı.
Dərindən nəfəs aldı.
Məhbusluq həyatı – zillət.
Göl kimi qanlara bələndi…
Yaşamağa tapıldı çarə
İndi yer, göy, su var.
Əyni nazik.
Qarnı ac.
Amma azadlığa çıxdı o.
Azad oldu…
Xoşbəxt olmadı…
Tərcümə edən: İntiqam Yaşar
