SELÇUK DÜZGÜN
ALTAYLARDAN TUNAYA TÜRK KIZINA
Sen!
Sen; tarihim, Turan için türeyişim,
Sen; merhamet kucağına sığınağım,
Sen; göklerin serinliğine yükselişim,
Sen; toprak bedenim, derinleşmem…
Söyle!
Söyle, kim söndürdü gözlerinde ki ateşi?
Söyle, yüreğinin kan kustuğu o isyan ne ?
Söyle, kim söktü senin nasırlarından kınaları?
Söyle, seni makyaj malzemesi yapanlar kim?
Sen!
Sen; gönül çınarımda yükselen Mala hatun,
Sen; Atilla`yı Alparslan`ı emziren maya,
Sen; kağnılar başında cepheye giden Elif,
Sen; cennetin ayakları altına serildiği ana…
Söyle!
Söyle, güzelliğinle eriyen Burkay nerede?
Söyle, Pusatlanarak ruhlaşan erlerin nerde?
Söyle, Mecnun`u çöle düşüren sevgine ne oldu?
Söyle, Köroğlu`na baş kaldırtan Nigâr nerde ?
Dinle!
Sen abdestsiz içmedin sütünü anandan,
Ve içirmedin yavruna sütünü abdestsiz,
Sen Türk milletinin bekası için doğdun, doğurdun!
Sen Türk milleti için büyüdün ve büyüttün yiğitleri…
Ve ben!
Seni dert ettim, derdime derman ettim,
İnerek köklerinin derinliklerine sessizce,
Ruhunda saklanmış azametini deştim,
Ana, bacı, yâr diyerek ben seni sevdim…
Öyle ise!
Titre ve kendine dön, özüne dön, sütüne dön..
Buna mecbursun; Çünkü sen, Türk Kızısın!..
Bakü
BİLİR MİSİN, BACI?
Bilir misin bacı, çektiğim nedir?
Kanıma katıp ta içtiğim nedir?
Bir Hazar akşamı Bakü Şehrinde,
Gönlümde eritip bittiğim nedir?
Bitmiyor bu gurbet, hasret bitmiyor.
Izdırab üfleyen Ney`ler bitmiyor.
Dert ekip, zulüm biçtiğim canda,
Ecele yol alan demler bitmiyor…
Merhamet düşmüyor kirpiğe artık,
Boğazda yudumlar haramdan artık,
Düşerken damlalar kan gibi yere
Hıçkırık göğsümde durmuyor artık…
Kaç gece bu haller beni delirtti.
Düşmanın kahpesi beni delirtti.
Sevdiklerim için verirken sınav,
Dost bildiklerim beni delirtti..
Zaman çok hızlı, kalmadı vaktim.
Saplandım bir söze, gelmedi vaktim.
Dik durdum hayatta, eğilmedim başı,
Secdede yalvardım dolmadı vaktim.
Anadan, babadan geçtim dünyadan,
Vuruldum bir göze geçtim dünyadan,
Zulme baş eğmedim Selçuklu oldum,
Bir ELİF aşkıyla geçtim dünyadan!
Bakü
AYNA
Terk ettim `insan`ı karşına çıktım
Sordum `kul`muyum içine daldım
Söndü ışıklar yüzleştik senle
Beni `ben`siz saklayansın anladım
Özünden kaçsa da günahkâr canlar
Gerçekten kaçsa da arsız suratlar
Bir kez göz göze gelince senle
Kaçamaz vicdandan acı yaralar
Korkmadan her şeyi söylüyorsun ya
Sorarsam hatırımı et bu kez riya
İşte huzurundayım yalnızım senle
Hadi gül vicdanıma olmasın rüya
Derdimi söylerim alır veririsin
Gülerim yüzüne bana gülersin
Bak yine geldik öz öze senle
Görürüm içinde benle gidersin
Belli; bizim içimizde başka bizler var
Bildim ki, beni bana gösteren sen var
İşte aynam yüz yüzeyiz senle
Biz yüz yüzeyiz de arkada kim var?
KİME NE?
Özgürüm!
Hemde çiğerlerime kadar çekiyorum tadını
Ve Kartal gibi süzülüyorum kendi semamda.
Öyle ise; İçtiğim ecel şerbetinden kime ne?
Bakü
