Bizim Yazı Özbəkistanın istedadlı gənc şairi Rəhmət Babacanın şeirlərini təqdim edir:
1
Sentyabr, səssiz, aydın gecə
Qəlblərdə ehtiras, ürəkdə atəş.
Sonsuz bir eşqə inanmaq
Ovuca sığan bir iddia, amma cənnətə bərabər…
Bir quru ağaca sarılmaq belə
Titrək bir eşqi oyadar yuxudan.
Sevdiyim küçələrdə dolaşa bilmirəm,
Hər şey səni mənə xatırladır.
Saçlarının həsrətiylə yanan əllərim,
Atəşlərdə yansa da, buz parçasına döndü.
Heç kimin kömək etmədiyi payız
Yenə də öfkəylə, hirslə doldu…
Sən getdin,
izini də buraxmadın arxanca
Hüznün okeanlarda səssizcə dalğalandı,
Dərd içində dərd, nigaranlıq içində gülüş…
Gözlədim, qışdan sonraya qaldı bu gülümsəmə…
Sentyabr: Səssiz qəlb divarlarının
Həsrət və hüzn dolu dibsiz dərinlikləri…
Mənsə soyuq qışın bitməsini gözləməliyəm hələ
Baharın çiçəkləməsini arzulamalıyam…
2
İçdən xoşbəxtlik dilədim sizə
Və gələcəyinizə bütün saflığımla inandım.
Həyətdəki bütün nəsnələr də həyəcanla gözlədi sizi.
Xəyalınının və eşqinin yalan olduğunu gördü onlar da…
Parçalanmış,
Bir – birinə sarılmaq istəyən
Bir xoşbəxt cütlük anidən
Özlərinə atdılar acı bir işgəncənin qoynuna
Və ehtiras düşdü çalıların dodaqlarından…
Yağmurlarda yuyunan bir dərə seli
Döndü dalğaya, dalğın-dalğın axdı.
Elə sarsıldılar bu axmacadan,
Soyuq rüzgarlar da onları sıxdı…
Yerə sərilmiş buz billurları
Gözümüzü qamaşdırmağa başladı.
Eşqin dərmanı tapılmır indi
Təmiz havanın da buna gücü çatmaz.
Həsrətin və çöküşün komasında
İndi payız nəğmə oxuyur…
Ev olmaq xəyalların suya düşdü beləcə…
Özbək dilindən çevirdi: Tural Turan
